تبری (دشمن داشتن دشمنان خدا)

تبری (اسلام)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد ]
تبری (به عربی: تبرأ) یکی از فروع دین اسلام در مذهب شیعه به معنایی بیزاری و دوری جستن از دشمنان خدا و کسانی که ولایت علی بن ابیطالب را قبول نکردند و با او و فرزندانش به مبارزه پرداختند است.
بر اساس مذهب شیعه کسی نمی‌تواند شیعه باشد و به همراه محبت اهل بیت، محبت دشمنانشان را هم در دل داشته باشد.