حج (زائر بیت الله)

حج
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

همچنین ببینید: حج (سوره)



مسجدالحرام در مکه

حج یکی از مهم‌ترین آیین‌های دینی اسلام است و جزء فروع دین است. مسلمانان با داشتن شرایطی مکلفند در دهه اول ماه ذی‌الحجه به شهر مکه در عربستان سعودی رفته و مجموعه‌ای از اعمال نیایشی را برجاآورند.

«حج» تقریباً برای تایید و تثبیت عادات قومی عرب مقرر شده‌است.[نیازمند مدرک، تا پایان آبان ۸۷] تمام مناسک حج و عمره، احرام، لثم و لمس حجرالاسود، سعی بین صفا و مروه، وقفه در عرفات و رمی جمره، همگی پ‍‍یش از اسلام متداول بود و تنها بعضی تعدیلات در حج اسلامی نسبت به پیش از اسلام روی داده‌است.

اعراب قبل از اسلام هنگام طواف «لبیک یا لات»، «لبیک یا عزی» و «لبیک یا منات» می‌گفتند و هر قومی بت خود را می‌خواندو در اسلام، «اللهم» جای بتها را گرفت و آن عبارت بدین شکل تغییر کرد: لبیک اللهم لبیک.

عربها صید را در ماه حج حرام می‌دانستند. پیامبر اسلام حرمت صید را مخصوص ایام حج و هنگام احرام مقرر کرد. عربها گاهی لخت به طواف کعبه می‌پرداختند. اسلام آن را منع کرد و همان پوشیدن لباس دوخته نشده را مقرر کرد. عرب از خوردن گوشت قربانی اکراه داشت. و پیامبر اسلام آن را مجاز ساخت.

مشهور است که مسلمانان پس از فتح مکه و برانداختن بت‌های قریش از سعی بین صفا و مروه اکراه داشتند زیرا قبل از اسلام بر این دو کوه دو بت سنگی قرار داشت که حاجیان و زائران دوره جاهلیت سعی بین صفا و مروه را برای نزدیک شدن به آنها و دست کشیدن و بوسیدن آنها مسب تبرک می‌کردند. ولی پیامبر اسلام سعی بین صفا و مروه را مجاز کرد و خدا در آیه ۱۵۸ سوره بقره، آن را از شعائر الله قرار داد.

منابع
کعبه، حرم الهی، مؤید و محمد پروانه
ابعاد حج در قرآن، ناصر شکریان
اسرار حج و مناسک آن، محمد علوی مقدم